26 Σεπ 2008

Θεωρία Νο 1: Όπου γης και πατρίς

N.B. Και να φανταστείς ότι αυτή την ανάρτηση την ξεκίνησα το Σεπτέμβρη που με πρωτογνώρισες... Τέρμα τα ψέμματα, πίσω στη δουλειά τώρα.

Για να μη με λες και σκιντζή, είπα να σου πετάξω και μια θεωρία στα γρήγορα (μιας κι έχω τόσες πολλές και για τόσο πολλά θέματα)... Είσαι έτοιμος; Πρόσεχε τι θα πεις, γιατί μετά το pop δεν έχει stop! Για να με μαθαίνεις κι εσύ σιγά σιγά, εχω να σου πω πως ο λόγος που δεν έχω βάλει τοποθεσία στο προφίλ μου είναι ότι πλέον θεωρώ τον εαυτό μου πολίτη του κόσμου. Και ναι, εννοώ αυτο το μικρό μικρό πλανήτη, για τον οποίο ο Carl Sagan μας δίδαξε τόσα πολλά:


(Περιεργαζόμενος αυτό το χάρτη βέβαια, παρατηρώ ότι η Ελλάδα έχει μια πιο αφηρημένη μορφή (που είναι η Πελοπόννησος οεο;), αλλά καθυσηχάζομαι βλέποντας πως και την Ιταλία την έριξαν, υποβαθμίζοντάς την σε μουντζουρίτσα, και την Τουρκιά την απλοποίησαν, κάνοντάς την ορθογώνια. Οπότε μη μου γκρινιάξεις Μαγγελάνε... )



Πέρα απο την παγκοσμιοποίηση και πολλά λοιπά φαινόμενα εξαίρετου κοινωνιολογικού ενδιαφέροντος, όπως το διαδίκτυο, ο ΟΗΕ και το MTV, που ούτως ή άλλως μας έχουν αναγάγει σε πολίτες του κόσμου, στη δική μου περίπτωση αυτός ο όρος έχει και μια πιο συγκεκριμένη έννοια: Μάθε λοιπόν πως μόλις μετακόμισα Ελλάδα μετά απο 10ετή απουσία στα εξωτερικά. Και αφού σάρωσα ό,τι πτυχίο υπάρχει και δεν υπάρχει, δούλεψα και λίγο, με χτύπησε ο νόστος και είπα ο δικός σου να γυρίσω στα πάτρια για να ενσωματωθώ κι εγώ στη γενιά των 700 ευρώ και για να καταλάβω εντέλει ότι τα 700 δε σου φτάνουν ούτε για τσιγάρα και πως αν θες να ζεις σαν άνθρωπος και να μη σε ταΐζει η μανούλα πρέπει να δουλεύεις δυο δουλειές και να κάνεις και κονσομασιόν παρτ-τάιμ όποτε σού'ρθει να ξεφύγεις από τη βάση σου κανά σουκού (πιπέρι στο στόμα, που μου θες και διακοπές σκλάβε!).

Τώρα λοιπόν που καταποντίστηκαν τα όνειρα και οι φιλοδοξίες μου μπορώ με βεβαιότητα να σου πω ότι καλή και η πατρίς αλλά σκέψου το καλά αν έχεις καμιά άκρη σε άλλη χώρα (μη σου πω και άλλο πλανήτη). Κι εδώ επισυνάπτω μία λίστα με ηθικά διδάγματα που ωσάν το νεογνό διδάχτηκα τους τελευταίους μήνες, για να μην κάνεις κι εσύ τα ίδια λάθη με μένα:

1. Το αφεντικό σου δεν είναι ποτέ φίλος σου. Ψάξε καλά και θα βρεις γιατί σε χαιρετάει με χαμόγελο (και αν δε σε γουστάρει για ανώμαλα σεξ γκέιμς, μάλλον θα θέλει να σου φορτώσει δουλειά).

2. Η οικογένειά σου είναι ο μόνος σου σύμμαχος, αρκεί να πράττεις όπως η λογική της επιτάσσει. Μην προσπαθήσεις να καταφύγεις σε σωκρατικούς διαλόγους, ποτέ δε θα καταφέρεις να κάμψεις τα πρέπει της χωρίς να πετύχεις αιώνια γκρίνια (ναι ναι, είναι μαθηματικά βέβαιο και θα σου βρω και την απόδειξη). Τουλάχιστον όμως θα είναι οι μόνοι άνθρωποι που θα σε σκέφτονται νο μάτερ γουάτ, οπότε έχεις κι ένα καλό αν φερθείς έξυπνα..

3. Οι φίλοι σου είναι σύμμαχοί σου αρκεί να μην έχουν δικά τους ντράβαλα. Πάρε ό,τι μπορείς και μη ζητήσεις παραπάνω γιατί θα φας πόρτα όσο σινιέ ντυμμένος και νά'σαι. Κι αυτοί εκεί θα είναι αρκεί βέβαια και πάλι να παίξεις με τους δικούς τους όρους.

4. Μην κάνεις την πατάτα να ερωτευτείς. Και άντε επειδή είσαι κι ευαισθητούλης την έκανες. Κοίτα κακομοίρη μου μη δώσεις πράμα γιατί αλλαγές δε δεχόμαστε, θα ξεμείνεις με ό,τι ψώνισες.

5. Αγνόησε όλα τα παραπάνω αν θες να ζήσεις και λίγο. Ανακάτεψέ τα όλα, κάνε τις μόντες σου, αρκεί στο τέλος να νιώσεις και να σε νιώσουν. Με προσοχή και σύνεση πάντα αλλά και στραβά να πάει θα ισιώσει. ΠΑΝΤΑ ισιώνει! Πάρε τα πάνω σου όμως γιατί η λούζερ αισθητική δε φοριέται στις μέρες μας...

Όσο για μένα, μην ανησυχείς, κι εδώ να ξεμείνω, που το απεύχομαι, θα τη βρω την άκρη μου και με τα 700 και με τον εξαντλητικό συνδιασμό ενός υψηλού IQ με ένα EQ που είναι υπό το μηδέν. Σπικ σουν λεμε ;)

Δεν υπάρχουν σχόλια: